NEKOČ V NEKI HIŠI, STANOVALA JE GOSPA,

SEDELA JE ZA MIZO IN NEKAJ GLEDALA.

KAR NAENKRAT JE VSTALA,

MIŠKO VIDELA,

MIŠKA JE ZBEŽALA,

NA LESTEV SE POGNALA.

MAČKA JE PRIŠLA,

MIŠKO REŠILA.

STARKA JE JOKALA: »SPET MI JE UŠLA!«

MIŠKA JE BILA VESELA,

PRIJATELJICO IMA.

 

Ema Zemljak, 2. a

 

Dostopnost